اگر خوندی تا تهش بخون!
باور کن این نامه عاشقانه است:
علاقه و محبت شدیدی که در گذشته به تو ابراز می کردم
دروغ بود افسانه بود و در حقیقت نفرت من نسبت به تو
روز به روز شدیدتر می شد و هرچه بیشتر تو را می شناسم.....
به دورویی تو بیشتر پی می برم و
این احساس در قلبم جای می گیرد که بالاخره باید
از هم جدا شویم و دیگر به هیچ وجه حاضر نیستم
روزی شریک زندگی تو باشم و اگر چه عمر دوستی ما کوتاه بود ولی من
در همین مدت کوتاه توانستم به طبیعت فرومایه و هوسهای زشت تو پی ببرم و
این را دانستم
این لجاجت و تندخویی تو را بدبخت خواهد کرد
اگر دوستی ما از سر بگیرد تمام عمر
را با پشیمانی خواهم گریست و حالا دیگر جدا از هم
خوشبخت خواهیم بود ,و حالا لازم است که بگویم
این موضوع را هیچ وقت فراموش مکن و مطمئن باش
این نامه را سرسری نمی نویسم و چقدر ناراحت کننده است که اگر
باز بخواهم در صدد دوستی تو باشم . بنابراین از تو می خواهم
جواب نامه مرا ندهی چون نامه های تو سراسر
دروغ و تظاهربه
محبت بود و تصمیم گرفته ام برای همیشه
تو را فراموش کنم چون به هیچ وجه نمی توانم
خودم را راضی کنم و دوستت داشته باشم .
یک بار دیگر نامه را یک خط در میان بخون